Herzlich willkommen auf der Internetseite
des Jagdverein 'Jenot' in Paslek

Es ist ein Hobby, eine Leidenschaft, eine Wissenschaft, ein Handwerk. Die Jagd ist für ihre Liebhaber ihr ganzes Leben, eine Form der Selbstverwirklichung. Es wird mit vielen großen Emotionen verbunden und ganz oft als Vorwand benutzt um der Natur ein Stück näher zu kommen. Die Gegner der Jagd kritisieren den zynischen Umgang mit Lebewesen die als Schießscheiben für harte mit Flinten bewaffnete Typen dienen. Allerdings ist Jagd für eine steigende aber kleine Gruppe von Menschen eine professionelle Methode zu einer optimalen Allokation natürlicher Ressourcen. Zu dieser Gruppe gehört natürlich auch unser Verein.

Welcome to 'Jenot' hunting association
in Pasłęk

Hunting has many faces. It is a hobby, passion, skill and knowledge. For its supporters, hunting is a way of life. It evokes emotions and allows to get closer to nature. For its opponents, it is a cynical way of treating living creatures as shooting targets. However, for growing, yet still a small group, hunting is a professional management of the natural resources to maintain sustainable environment. And members of our our association belong to this very group.

Pochodzenie psa

Pies jest towarzyszem i pomocnikiem człowieka od zamie­rzchłych czasów, a zajmowane przez niego poczesne miejsce w kulturach asyryjskiej, babilońskiej, egipskiej, hellenistycznej, perskiej, greckiej, rzymskiej, aż do nowożytnej świadczy, że jest to związek ponadczasowy, ponadkulturowy i ponadwyznaniowy. Kynologia myśliwska jest nieodzownym elementem kultury łowieckiej gdyż bardzo często podczas polowania pier­wsze i ostatnie ?słowo" należy do należycie wyszkolonego psa myśliwskiego. W aspekcie etyki myśliwskiej rola psa na polowa­niu jest nie do przecenienia, gdyż polowanie na ptactwo z dobrze wyszkolonym psem nie tylko zaoszczędza myśliwemu trudu w wyszukiwaniu zwierzyny i żmudnego poszukiwania ubi­tego lub rannego ptaka, ale zapewnia również, że każda zestrzelona sztuka zostanie odnaleziona i spożytkowana. W przypadku zwierzyny grubej, nie podniesienie martwej lub rannej sztuki jest niewątpliwie sprawą najwyższej wagi, zarówno w kontekście moralnym, jak i ekonomicznym.

 

Szacuje się, że w łowiskach, w których myśliwi nie dys­ponują wyszkolonymi posokowcami, czy też tropowcami prze­pada nawet 30% postrzałków. Problemy te zostały zauważone i znalazły odbicie w §5 pkt. 5 i 6 rozporządzenia Ministra Środo­wiska w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polo­wania i znakowania tusz z dnia 23 marca 2005 roku (Dz.U. Nr 61 poz. 548), które obligują myśliwych do polowań na ptactwo z ułożonymi do tego celu psami, a przy polowaniu na zwierzynę grubą wymagają udziału wyszkolonego tropowca.

 

Pies domowy - pochodzenie

Pies domowy (Canis familiaris) należy do rzędu drapieżnych (mięsożernych) - Carnivora i rodziny psowatych - Canidae. Na podstawie danych paleontologicznych przyjmuje się obec­nie, że rodowód psa wywodzi się od Miacide - małych, mięso­żernych ssaków podobnych do łasic żyjących w trzeciorzędzie (około 50-60 milionów lat temu) w Ameryce Północnej. Jednak za prawdziwego praprzodka psowatych uważany jest Tomarctus - zwierzę przypominające lisa, którego pojawienie się datowane jest na około 35 milionów lat później (Palmer 1995).

 

Na temat pochodzenia psa istniały przeróżne hipotezy, według których miał on pochodzić od: tygrysa i hieny, lisa, sza­kala, wyłącznie wilka, szakala i wilka, dzikich Canidae żyjących w okresie lodowcowym lub wilka i szakala z domieszką ?krwi" nieznanych Canidae. Pomimo rozlicznych teorii za najbardziej prawdopodobną uznaje się tą, która za praprzodka wszystkich psów uważa wilka. O prawdziwości tej tezy świadczą między innymi: podobna budowa czaszki, uzębienie, kształt źrenic, spo­sób życia, instynkt społeczny, jednakowa liczba chromosomów - 78 oraz podporządkowanie przewodnikowi (Dembiniok 1999). Dopiero badania oparte na analizie DNA psów z trzech kontynentów: Europy, Azji i Ameryki Północnej, wykazały bez­spornie, że to właśnie wilk jest jedynym przodkiem psa (Vila i in. 1997). Ostatnie prace, w których wykorzystano techniki genetyczne sugerują nawet, że wszystkie współczesne popula­cje i rasy psów wywodzą się tylko z jednego miejsca, ze wschodniej Azji (Savolainen i in. 2002).

 

Na podstawie danych archeologicznych przyjmuje się, że najwcześniejsze udomowienie wilka mogło nastąpić 12-10 000 lat p.n.e., z pewnością zaś 7 000 lat p.n.e (Scott i Fuller 1965). Już w epoce brązu (4,5 tys. lat p.n.e.) Proces udo­mowienia wilka doprowadził do powstania pięciu grup psów, które według wykonywanej pracy dzielono na:

 

  • myśliwskie -Canis familiaris intermedius,
  • pasterskie - C. F. Optimae,
  • szpico-wate - C. F. Palustris,
  • chartowate - C.f. Leineri,
  • dogowate -C.f. Inostranzewi (Palmer 1995).

 

Z tych właśnie pięciu grup psów poprzez naturalną i sztuczną  selekcję prowadzoną przez kilka tysięcy lat wyhodowano tysiące ras, z których część w ciągu wieków wyginęła, tak, że obecnie rejestruje się jedynie około 350 ras.

 


Zródło: "Łowiectwo" Henryk Okarma, Andrzej Tomek,

Specjalistyczny rozdział : dr Marek Wajdzik

Kynologia myśliwska, 430-439
Wydawnictwo Edukacyjno-Naukowe H2O
Kraków 2008, Wydanie I